سفارش تبلیغ
صبا ویژن

گنجینه 2

کل بازدیدها : 14519 (::) بازدیدهای امروز : 1 (::) بازدیدهای دیروز : 6

[ خانه ::پارسی بلاگ :: پست الکترونیک :: شناسنامه ]

اوقات شرعی

مردی به پیامبر صلی الله علیه و آله گفت : «ای رسول خدا ! به من کاری بیاموز که چون انجامش دهم، خدا در آسمان، وزمینیانْ دوستم بدارند» .حضرت فرمود : «به آنچه نزد خداوند است، رغبت کن، تا خداوند دوستت بدارد و به آنچه نزد مردم است، بی میلی نشان بده، تا مردمْ دوستت بدارند» [امام صادق علیه السلام]

vدرباره خودم v

گنجینه 2

فریبا

vلوگوی وبلاگ v

گنجینه 2

vلینک دوستان v

روان شناسی کودک
کوهنوردی
..:: نـو ر و ز::..

vلوگوی وبلاگ دوستان v











vمطالب قبلی v

اسفند 1387

vاشتراک در خبرنامه v

 

می خواهم بخوابم :

دیر است دود دیدگانم را می آزارد دیگر نگاه هیچکس بخار ژنجره ام راژاک نخواهد کرد دیگر هیچ کسی از خیابان خالی کناراتاقم نخواهد گذشت چشمان من چه دارد که به شب بگوید شب از من خالی است شب های بی تو ازمن و تصویر پرپروانه ها خالیست

من ایمان دارم که عشق تنها تعلق و وابستگی نیست چیزی فراتر می بایست باشد که من این چنین بی تاب توام یاد تو هرلحظه با من است یاد انسان را بیمار می کند روز بد تنهایی مرگ را بی دلیل به خاطرم می آورد به خاطر بیاور که در این لحظات نیاز من به تو نیاز من به تمامی ذرات زندگی است.

 

 

 

 

روزی حس کردم فقیر ترین آدم روی زمین هستم چون تورا از دست داده بودم خواستم برای ازدست دادنت قطره ای اشک بریزم ولی تمام اشک هایم را برای بدست آوردنت از دست داده بودم

 

 

هیچ کس نمی تونه به دلش یاد بده که نشکنه ولی من حداقل اینو بهش یاد دادم که وقتی شکست لبه تیزش دست اون کسی رو که شکسته نبره.

 

 

غرور

غرور نذاشت بهت بگم قدخدا دوست دارم

حالا نشستم یه گوشه دارم ستاره می شمارم

تنهایی عین یه تبر شکسته برگ و ریشمو

سوزونده افت غرورازحالا تا همیشمو

اگه بهت گفته بودم حالا تو مال من بودی

من توخیال تو بودم توتو خیال من بودی

کاشکی میون من و تو اون روزا حصارنبود

هیچی میون ما بجز دلای بی قرار نبود

انگار که تقدیر نمی خواست ما در کنار هم باشیم

منم بهار تو باشم توام بهار من باشی

یه خلوت ساکت و سرد انگار اسیرمون شده

نمی شه فکر دیگه کرد ما خیلی دیرمون شده

تو رفتی و حالا دیگه اونور دنیا خونته

انگار نه انگار که کسی این ور اب دیونته

تقصیره هر دومون بوده ما عشق رو نشناخته بودیم

فقط یه قصرکاغذی تو رویامون ساخته بودیم

باید یکی از ما دو تا غرور رو میزاشت زیر پا

آروم به اون یکی می گفت یه عاشق واقعی باش

جدایی دستای ما یه اتفاق ساده نیست

کاش تو دنیا هیچکسی قربونی غرور نشه

راه دو تاژرنده ای کاش هیچ روزی از هم دور نشه

 

 

 


¤ نویسنده: فریبا
88/1/16 ساعت 5:38 عصر
نظرات دیگران ()

بیشتر از آنچه تصور کنی خیانت دیده ام

و بیشتر از آنچه باور کنی قلبم را شکسته اند

 

اما تو نه خیانت کردی و نه قلبم را شکستی

 تو جگرم را آتش زدی

 

زبانم می گوید زبانم می گوید

به امید روزی که روزگارت سیاه تر از پر کلاغ

 تیره تر از غروب و غمگین تر از دم جدایی باشد ادامه مطلب...

¤ نویسنده: فریبا
87/12/26 ساعت 9:17 صبح
نظرات دیگران ()

عاشقانه دستهایش را گرفتم. گرمای عجیبی در سینه جانم را می سوزاند.عطر عجیبی پراکنده بود. حالتی داشتم وصف ناپذیر. گویی توآسمون بودم. به من لبخند می زد و در انتظار جوابش بود. گویی هوش از سرم پریده بود. نبضشوتو دستام حس می کردم. حتم داشتم اون هم همینطوریه. حس می کردم، آسمان،زمین، و همه چیز مال منه . آتیشی تو دلم به پا بود. آتشی بالاتر از زمان و جسم.
تنها چیزی درونم را آزار می داد, شرم داشتم در چشماش نگاه کنم. لیاقتش را نداشتم. از بی ابرویی،گریه ام گرفت. من کجا و آسمان کجا؟
احساس کردم اون هم گریه می کنه. سرمو بلند کردم, بی اختیار دستمو روی صورتش گرفت و همون طور اشک می ریخت. درکش برایم مشکل بود. این من بودم که باید گریه می کردم
کاش بودند ستاره ها، تابه من حسودی می کردند

___________________________________________________________________________________

و اما عشق سالهاست که ازت پرسیدم اما جوابم فقط سکوتت بود عشق اما ندارد عشق رازیست سر به مهر نامه باز نشدنی که دارای پیامیست بدون آنکه گفته شود یاد گرفتم کمتر بپرسم کمتر بدانم که چیست اما میدانم که عشق تنها مجرمی است که بدون آنکه مجازاتی برایش باشد هر روز هر ثانیه هر دقیقه قربانی تازه میگیرد و لبخند تنها همدردیش است و بس
___________________________________________________________________________________

عشق یعنی سوختن با ساختن عشق یعنی زندگی را باختن

عاشقانه دستهایش را گرفتم. گرمای عجیبی در سینه جانم را می سوزاند.عطر عجیبی پراکنده بود. حالتی داشتم وصف ناپذیر. گویی توآسمون بودم. به من لبخند می زد و در انتظار جوابش بود. گویی هوش از سرم پریده بود. نبضشوتو دستام حس می کردم. حتم داشتم اون هم همینطوریه. حس می کردم، آسمان،زمین، و همه چیز مال منه . آتیشی تو دلم به پا بود. آتشی بالاتر از زمان و جسم.
تنها چیزی درونم را آزار می داد, شرم داشتم در چشماش نگاه کنم. لیاقتش را نداشتم. از بی ابرویی،گریه ام گرفت. من کجا و آسمان کجا؟
احساس کردم اون هم گریه می کنه. سرمو بلند کردم, بی اختیار دستمو روی صورتش گرفت و همون طور اشک می ریخت. درکش برایم مشکل بود. این من بودم که باید گریه می کردم
کاش بودند ستاره ها، تابه من حسودی می کردند

___________________________________________________________________________________

و اما عشق سالهاست که ازت پرسیدم اما جوابم فقط سکوتت بود عشق اما ندارد عشق رازیست سر به مهر نامه باز نشدنی که دارای پیامیست بدون آنکه گفته شود یاد گرفتم کمتر بپرسم کمتر بدانم که چیست اما میدانم که عشق تنها مجرمی است که بدون آنکه مجازاتی برایش باشد هر روز هر ثانیه هر دقیقه قربانی تازه میگیرد و لبخند تنها همدردیش است و بس
___________________________________________________________________________________

عشق یعنی سوختن با ساختن عشق یعنی زندگی را باختن
عشق یعنی مستی و دیوانگی عشق یعنی با جهان بیگانگی
عشق یعنی شب نخفتن تا سحر عشق یعنی سجده ها با چشم تر

___________________________________________________________________________________

برای دیدن جملات عاشقانه بیشتر به ادامه متن بروید


به صحرای غریبی، بیکس و هم صحبت کوهم
:صدا سر می دهم در کوه
!کجائید ای جوانی، شادمانی، کامرانیها
:جواب آمد به صد اندوه
!کجائید ای جوانی، شادمانی، کامرانیها

___________________________________________________________________________________

عشق آتش فشان خاموشی است که در انتظار روشنایی دوباره هزاران جان را قربانی ره خویش میکند

___________________________________________________________________________________

دو خط موازی زاییده شدند . پسرکی در کلاس درس آنها را روی کاغذ کشید . آن وقت دو خط موازی چشمشان به هم افتاد و در همان یک نگاه قلبشان تپید و مهر یکدیگر را در سینه جای دادند . خط اولی نگاهی پر معنا به خط دومی کرد و گفت : ما می توانیم زندگی خوبی داشته باشیم ... خط دومی از هیجان لرزید . خط اولی ..... و خانه ای داشته باشیم در یک صفحه دنج کاغذ .... من روزها کار می کنم . می توانم خط کنار یک جاده ی متروک شوم ... یا خط کنار یک نردبان . خط دومی گفت : من هم می توانم خط کنار یک گلدان چهار گوش گل سرخ شوم . یا خط کنار یک نیمکت خالی در یک پارک کوچک و خلوت ! چه شغل شاعرانه ای ... !‌در همین لحظه معلم فریاد زد :
دو خط موازی هیچ وقت به هم نمی رسند
و بچه ها تکرار کردند ......

___________________________________________________________________________________

دنیا را بد ساخته اند.........
کسی را که دوست داری،تورادوست نمی دارد.
کسی که تورا دوست دارد ،تو دوستش نمی داری
اما کسی که تو دوستش داری و او هم تو را دوست دارد
به رسم و آئین هرگز به هم نمی رسند و این رنج است .
زندگی یعنی این .....

___________________________________________________________________________________

عشق با روح شقایق زیباست.عشق با حسرت عاشق زیباست.عشق با نبض دقایق زیباست...عشق با زهر حقایق زیباست.عشق با در حسرت دیدار تو بودن زیباست... دوست آن نیست که هر لحظه کنارت باشد دوست آن است که هر لحظه به یادت باشه

عشق یعنی مستی و دیوانگی عشق یعنی با جهان بیگانگی
عشق یعنی شب نخفتن تا سحر عشق یعنی سجده ها با چشم تر


¤ نویسنده: فریبا
87/12/13 ساعت 10:0 عصر
نظرات دیگران ()

 

 

 تو که تازه رسیدی از گرد راه

 تو که تازه به دل ما رسیدی

 تو چه جوری ما رو دیونه دیدی

 توچه جور نقشه برامون کشیدی .

 

 عمریه عمریه که عاشق خدایی این دل ما

آخر خط و باز فدایی این دل ما

 تو یکی بیا و از پشت دیگه خنجرش نزن

 

ذالفقار عشقت ُ تویکی بر سرش نزن

دل مارو به خزونه تو با عشقت دیگه پرپرش نکن

بیچاره خوش باورو ساده وپاک دل ما

واسه یک ذره وفا عمری هلاک دل ما

 

بیا باما تو یکی از ته دل یار بشو

راستی راستی بیا با ما عمری گرفتار بشو

 

تو که تاره رسیدی از گرد راه

تو که تازه به دل ما رسیدی

تو چه جوری مارو دیونه دیدی

تو چه جور نقشه برامون کشیدی

 

نکنه هوس گریبون دلت رو بگیره

نکنه تا جون گرفت دوباره این دل بمیره

نکنه اشک مارو تو هم بخوای دربیاری 

نکنه حوصله مونو تو  بخوای سر بیاری

ما  دیگه خسته شدیم

حوصله ی حرفای پوچُ نداریم

ما  دیگه خسته شدیم

طاقت کوچ ُ نداریم

 

یه باری از دوشم بگیر

مشکل رو مشکلم نذار

نکنه اشک مارو تو هم بخوای

دربیاری نکنه حوصله مون ُ تو بخوای سر بیاری

ما دیگه خسته شدیم حوصله ی حرفای پوچ ُ نداریم

ما دیگه خسته شدیم طاقت پوچُ نداریم

سر به سرم بذار ولی سر به سر دلم نذار

ما دیگه خسته شدیم حوصله ی حرفای پوچ ُ نداریم

ما دیگه خسته  شدیم طاقت کوچ ُ نداریم 

تو یکی بیا باما از ته دل یار بشو

راستی راستی بیا با ما عمری گرفتار بشو...

 

 

ای زاده ی حق پشت اصالت

در مکتب عشاق اگر این بود جوابت

لعنت به تو و ذات خرابت


ای شناگر قابل تو آب نمی دیدی

بازیچه شب گردان  مهتاب نمی دیدی

ای زاده ی حق پشت اصالت

تفسیر تو این بود اگر از اصل نجابت

 لعنت به تو و ذات خرابت


اینک تو و این مرداب                         

اینک تو و این مهتاب                                                           

بیداری اگر این است

رفتیم دگر در خواب                      

 

ای کرم بدن شب تاب                                                  

به به چه قشنگی تو در این نقش بر آبت                            

لعنت به تو و ذات خرابت         

 

رفتیم و از این رفتن  بسیار تو را بخشید

آزادی و قلب تو بر  رفتن  ما خندید                                      

آن تازه رس نوبر گر حال مرا پرسید

گو  شکر خدا گفتم  و راضی ز ثوابت

لعنت به تو و ذات خرابت

 

بر اصل و نسب  بالی                  

ای اصل و نسب عالی

ای کاش نبینی تو                           

آن روز که پامالی

ای عاشق پوشالی                   

اینک تو و جولانگه مستان شرابت                               

لعنت به تو و ذات خرابت

 

ای عاشق پوشالی                          

گفتم که گلی افسوس

پا تا به سرت خاره                          

 ای بی خبر و مدهوش

 این مستی پیروزی                   

چند است  و نه بسیاره                            

سقای هزار تشنه ی آواره                            

سیراب شدند جملگی از آب سرابت                               

لعنت  به تو  و ذات خرابت


¤ نویسنده: فریبا
87/12/9 ساعت 8:27 صبح
نظرات دیگران ()

این کـُوله بار عشقو گذاشتی باز روُ دوُشم
هیچی نمونده تا من دوباره زیرو روُشم

آن تیر که آن کمان چشم تو رها کرد ،
دیدی که چه ها کرد
دیدی که سراسیمه دل از سینه جدا کرد
دیدی که چه ها کرد
با خود دوهزار غصه وُ درد تازه آورد
دیدی که فقط آمدو یک دَرد دَوا کرد

آواز :
خیال نمیکردم که تو ،یه روز عزیز من بشی
از این خزون بی کـَسی ،راه گُریز من بشی
به فکر من نمیرسید ،اصلا بدونی عشق چیه
اُونی که دنبال هوس ،یا اُون که عاشقت کیه

مگه میشه تورو دیدو ،به تو از دو رَنگیا گفت
تورو باید دیدو باید به تو از قـَشنگیــــــا گفت
مگه میشه که دُروغ گفت ،به توئی که نازنینی
تو خودت میشناسی عشقو ،هرکجا اُونو ببینی
هرکجا اُونو ببینی

خیال نمیکردم که تو ،یه روز همه کـَسـَم بشی
با من بی کـَسو غریب ،یه روزی هم قـَسَم بشی
اصلا نمی اُومد بـِهـِت که عشقو حتی بشناسی
اما دیدم که مثل تو ،عاشق نمیشه هیچ کـَسی


¤ نویسنده: فریبا
87/12/7 ساعت 3:43 عصر
نظرات دیگران ()

به رهی دیدم برگ خزان
پژمرده ز بیداد زمان
کز شاخه جدا بود

چو زگلشن روکرده نهان
در رهگذرش باد خزان
چون پیک بلا بود


ای برگ ستمدیده ی پاییزی
آخر تو ز گلشن ز چه بگریزی
روزی تو هم آغوش گلی بودی
دلداده و مدهوش گلی بودی

ای عاشق شیدا دلداده ی رسوا
گویمت چرا فسرده ام
در گل نه صفایی باشد نه وفایی
جز ستم ز دل نبرده ام

آه بار غمش در دل بنشاندم
در ره او من جان بفشاندم

تا شد نوگل گلشن زی به چمن

رفت آن گل من از دست
با خار و خسی بنشست
من ماندم و صد خار ستم
این پیکر بی جان

ای تازه گل گلشن
پژمرده شوی چو من
هر برگ تو افتد به رهی
پژمرده و لرزان


¤ نویسنده: فریبا
87/12/7 ساعت 3:34 عصر
نظرات دیگران ()

همه رفتند کسی دور و برم نیست

چنین بی کس شدن در باورم نیست

اگر این اخر و این عاقبت بود

به جز افسوس هوایی در سرم نیست



همه رفتند کسی با ما نموندش، کسی خط دل ما رو نخوندش

همه رفتند ولی این دل ما را، همون که فکر نمی کردیم سوزوندش

که حاشا تقه ای بر در نخورده، که آیا زنده ایم یا جون سپرده

که حاشا صحبتی حرفی کلامی، که جزو رفته هاییم ما نمرده



عجب بالا و پایین داره دنیا، عجب این روزگار دل سرده با ما

یه روز دور و برم صد تا رفیق بود، منو امروز ببین تنهای تنهام

خیال کردم که این گوشه کنارا، یکی داره هوای کار ما را

یکی هم این میون دلسوز ما هست، نداره آرزو، آزار ما را


¤ نویسنده: فریبا
87/12/7 ساعت 1:44 عصر
نظرات دیگران ()


لیست کل یادداشت های این وبلاگ